Op vrijdagochtend vertrokken wij, Ilse Wolf en Marleen Hoftijzer in alle vroegte. Na een rustige vlucht van een dikke drie uur kwamen we aan op Malaga Airport. Daar werden we opgewacht door twee meneren van auto verhuurbedrijf Caramba. We kregen en superdeluxe hippe Ford Fiesta mee en konden vanaf dat moment echt aan ons avontuur beginnen. Het begon al meteen goed met de stem van Giel Beelen op de tomtom die ons constant de verkeerde kant op stuurde.
Een weekend Malaga
→ Handig: Huur via SunnyCars een auto als je in Malaga bent
→ Hotel tips voor Malaga: Barceló Malaga, Icon Malabar of Molina Lario
Fietsend op ontdekkingstocht door Malaga
Een paar uur later stonden we voor Bike2Malaga waar we fietsen huurden. Wat een toffe manier om de stad te verkennen. We fietsten door de hypermoderne haven zo langs de kust richting een vissersdorpje. We stopten een aantal keer om te genieten van de frisse zoute zeelucht en de enorme golven die werden veroorzaakt door de stevige wind. Met een tikje angst dat we een enorme bui regen op onze hoofden zouden krijgen keerden we na een uur fietsen om en gingen terug richting het centrum. ‘s Avonds was het tijd voor een hapje eten. We waren uitgenodigd door Mercado de Merced, een soort markthal, maar dan kleiner. Onze enorm leuke ober serveerde ons gefrituurde inktvis, zeebaars, pulled pork en heel veel andere culinaire lekkernijen.
Slapen in Algarobbo
Op een berg in Algarobbo, een dorpje vlakbij Malaga stond een waanzinnig leuk huisje van Ruralidays. Het huisje had zelfs een naam: Casa Tranquila van SlowLife Costa del Sol. En dat was het: tranquila, want boven op de berg hoorde je helemaal niets. Het uitzicht was verstillend mooi, net als het kabbelende zwembad voor het huisje. Het begon al met de weg ernaartoe. Het pad naar boven was smal, hobbelig en niet geasfalteerd. Voor de lokale bewoner die het een aantal keren per dag rijdt, prima te doen maar voor twee gezonde Hollandse meiden die gewend zijn aan het platte Nederland was het een waar avontuur. Het ging allemaal goed tot de laatste tien meter. Na een kleine worsteling met kuilen en de nodige lachbuien lukte het toch om boven te komen. We kookten die avond een fijn maaltje voor onszelf en doken toen na een prachtige zonsondergang onze bedden in.
De casanova’s in Fragiliana
De volgende ochtend gingen we al vroeg op pad naar twee dorpjes in de buurt: Fragiliana en Nerja. Na een korte rit langs de prachtige Spaanse kust kwamen we aan in het bergdorpje Fragiliana. Een schattig wit dorpje vol met mozaïek. Het is een van de best bewaard gebleven Moorse plaatsjes van heel Andalusië en we waren dan ook blij verrast door de schoonheid en de lieve mensen. Overal waar je keek werd je begroet door ware casanova’s met de gemiddelde leeftijd van 75.
Nerja, vanaf hier kun je Afrika zien liggen
Na een paar uur ronddolen reden we verder in ons Feest Ford naar Nerja alwaar het Balcon de Europa is. Een platform boven de zee met een waanzinnig uitzicht over zee. Met een beetje helder weer zou je Afrika kunnen zien liggen! We liepen langs de zee en streken neer bij een fijne strandtent voor een wijntje, de zon liet zich deze dag gelukkig regelmatig zien. Nerja is een sfeervolle badplaats en zeker aan te raden voor een dagje uitwaaien en bijbruinen. De rit naar huis op de berg ging elke dag een beetje vlotter en voor we het wisten stonden we weer voor ons huisje, naast ons zwembad.
Met de trein door Granada en naar het monument Alhambra
De volgende morgen vertrokken we op tijd naar Granada. Na anderhalf uur te hebben gereden over gigantische bruggen met wederom fantastisch uitzicht parkeerden we op de grote parkeerplaats voor het Alhambra. Eeuwen geleden was Granada de hoofdstad van de taifa en het koninkrijk Granada. Het Alhambra is een van de beroemdste monumenten van Spanje én werelderfgoed. Een gigantisch historisch paleis vol overblijfselen van zowel de Moorse als de katholieke cultuur. Helaas stond er een lange rij voor de ingang, dus besloten wij eerst Granada te verkennen. Tip: koop van te voren online al een kaartje!
Er rijdt een treintje voor toeristen rond die rondtrekt langs highlights van Granada en start bij het Alhambra. Door het hop on hop off systeem kun je elk moment in- en uitstappen. Het kost je acht euro voor een dag onbeperkt treinen. We ontdekten de mooiste straatjes, plukten sinaasappels van een van de velen bomen die de stad rijk is en genoten van de prachtige oude gebouwen en zonnige sfeer van de stad. Toen we rond een uur of vier weer bij het Alhambra aankwamen zagen we dat de rij was verdwenen en besloten we toch nog “even” naar binnen te gaan. Waar een normale toerist een dag verblijft rondom de prachtige paleizen renden wij er in twee uur doorheen, maar oh, wat was het de moeite waard!
Alhambra, paella en moeilijke bergen
De prachtige paleizen, enorme tuinen, hordes Japanners waar we flink om hebben gelachen en sprookjesachtige omgeving maakte alsof we ons even in de tijd van de Mooren bevonden. Om zes uur sloten de poorten en daalden wij weer af naar Granada voor een bordje Paella, je bent immers niet voor niks in Spanje!
Na het eten reden we in het donker terug naar ons huisje op de berg. Het ging allemaal heel soepel totdat we bij het laatste stuk vast kwamen te zitten. In het donker was het toch andere koek. Na diverse pogingen om de auto naar boven te krijgen, hebben we toch maar om hulp gebeld. De waarnemer van het huisje stond gelukkig binnen vijf minuten voor onze neus en samen kregen we de auto de berg op. We moesten er heel hard om lachen.
Met de Segway door Malaga
Na een rustige nacht gingen we weer op weg naar Malaga om daar de oude binnenstad te verkennen op een Segway. Na een korte instructie van Segway Malaga tours door de vrolijke Nederlandse Froukje begonnen we onze rit. We scheurden over de boulevard, langs de haven, en een heuvel op met een waanzinnig uitzicht over de stad. Daarbij zagen we alle hoogtepunten van het oude centrum. De ideale manier om in korte tijd de stad te verkennen. Door Froukje werden we getipt om te eten bij El Pimpi. Het bekendste en lekkerste tapasrestaurant van Malaga.
Afscheid van Malaga
Na een glas sangria in de zon op een terrasje was het tijd om terug naar Nederland te gaan. Met pijn in ons hart. We hadden nog helemaal geen zin om terug te gaan. Op de afgesproken tijd werd onze auto weer opgehaald en konden wij het vliegtuig in. Drie keer knipperen en we stonden weer in het koude, gure Rotterdam. Een ding is zeker: Andalusië heeft ons hart gestolen en we gaan heel graag nog eens terug.
