Tijdens mijn landing op Luleå airport kan ik niet stoppen met fotograferen. Nog nooit heb ik zo’n uitgestrekt rauw gebied gezien. Waterplassen, ijsvlaktes en bossen. Normaal gesproken wil ik niet in de clichés vallen, maar het woord ‘ongerept’ mag hier terecht gebruikt worden. Meer weten? Vanuit Luleå reisde ik door naar Fins Lapland en ik vertel je er alles over!
Plan je reis naar Fins Lapland
→ Tip: Voigt Travel biedt super toffe reizen naar Lapland aan
→ Met vrienden naar Lapland? Boek dan via Lapland Travel
Aankomst in spookstad Tornio
Ik steek vanaf Zweden de grens over naar Finland, dichtbij de stad Tornio. Dit wordt allemaal goed geregeld door de organisatie van LappOne.
Tornio zelf is een vreemde stad. Het is ingericht zoals je steden vroeger met lego bouwde met overal rechthoekige blokken en rechte straten. We stappen weer in de auto en met een klein uurtje rijden komen we aan in Fins Lapland. Lapland strekt zich uit over het aller-noordelijkste gedeelte van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland. In de winter is vooral Finland een populaire bestemming.
Het noorderlicht: hoe ontstaat het eigenlijk?
Deze week gaat er een lang gekoesterde wens in vervulling: het fotograferen van het Noorderlicht. De zon zendt voortdurend elektrisch geladen deeltjes uit, de zonnewind genaamd. De aarde probeert deze deeltjes aan te trekken, vanwege de magnetische velden in de grond. Sommige deeltjes komen door deze aantrekkingskracht in de atmosfeer terecht. Daar botsen elektrische lichtdeeltjes met zuurstofatomen en stikstofmoleculen die in de atmosfeer rondzweven. Door zo’n botsing zenden de luchtdeeltjes licht uit aan de nachtzijde van de aarde. En dan ontstaan de magische taferelen die we kunnen zien met het blote oog: Aurora Borealis!
Een groen spektakel
Onderweg zien we al een groene strook in de lucht. Eenmaal aangekomen bij de accommodatie, spring ik uit de auto en grijp ik mijn camera. Direct word ik getrakteerd op een prachtig spektakel. Al een week lang was het Noorderlicht niet zo helder geweest en vanavond barst hij los. Een kwartier lang is dit groene licht boven ons aan het dansen. Het zijn misschien wel de mooiste foto’s die ik ooit heb gemaakt. Een goed begin van mijn reis.
→ Lees ook: Zo kun je het noorderlicht spotten & fotograferen
Rendierenvlees, lekker of niet?
De volgende dag word ik wakker van de rendieren naast mijn huisje. Rendieren leveren de lokale bevolking melk, vlees, bot en huiden. Vroeger werden ze ingezet als trekdier, maar tegenwoordig worden daar sneeuwscooters voor gebruikt.
Uit eten bij de Saami
De lokale bevolking wordt ook wel Saami genoemd. Sommigen van de Samen zijn volledig opgegaan in de Scandinavische samenleving en hun leven verschilt tegenwoordig weinig van dat van andere Scandinaviërs, maar een belangrijk deel van hen streeft ernaar om de eigen cultuur en taal te blijven onderhouden. Tijdens het diner krijg ik rendierenvlees voorgeschoteld. Het lijkt op biefstuk. Verrassend genoeg, best wel lekker.
Wat een kick: Met de sneeuwscooter over bevroren rivieren glijden
Een rondje met de sneeuwscooter levert een prachtig uitzicht op de rivier “Torne”. Deze rivier is 510 kilometer lang. Ruim de helft hiervan vormt de grenslijn tussen Zweden en Finland. De rivier is in de winter bevroren. Trucks gebruiken de oversteek, zodat ze niet naar de volgende brug hoeven te rijden. Eenmaal aangekomen bij de overkant kun je je mobiel verzetten, want er zit een uur tijdverschil tussen deze oevers. Heel verwarrend voor sommige kinderen die aan de overkant naar school gaan. De volgende dag gaan we bewapend met hengels de bevroren rivier op. De Lappen moesten vroeger veel geduld hebben gehad, want wij vangen maar één visjes met dertig man.
Op pad met een groep husky’s
Hoewel je overal sneeuwscooters ziet, verplaats men zich hier ook nog via husky’s. En laten we eerlijk zijn, zo’n tochtje in de hondenslee is toch wel een van de belangrijkste redenen om naar Fins Lapland te gaan? Tijdens deze vakantie met LappOne staat het uiteraard ook op de planning. Husky’s zijn gemaakt om de lange afstanden te rennen en gaan vol enthousiasme met de slee op pad. Uiteraard worden ze onderweg goed in de gaten gehouden. Husky’s staan qua instinct trouwens dichter bij de wolven dan de honden die wij in huishalen. Voor sommige van hen geldt dat ze dieren bejagen, doden en opeten zodra de kans zich voordoet, maar dat zal wel wat meevallen als ze voor de slee staan.
Op weg naar de poolcirkelgrens!
Met dertig minuten rijden komen we bij de poolcirkel aan. Deze plek is symbolisch, want de exacte grens van de poolcirkel verplaatst zich elk jaar zo’n tien meter. Een poolcirkel is precies de plaats waar de zon één dag per jaar niet op komt en één dag per jaar niet onder gaat. Het aantal dagen per jaar dat de zon niet opkomt of ondergaat, neemt toe naarmate men vanaf de poolcirkels in de richting van de polen gaat. Tussen beide poolcirkels is één groot verschil, in het noorden loopt die voor grote delen over land, in tegenstelling tot de zuidpoolcirkel. Die loopt vooral over zee.
Meer lezen over Lapland?
Lees ook:
5 activiteiten die je zeker wilt doen in Lapland Zo ziet een husky-tocht in Lapland eruit! Slapen in een IJshotel? Dit zijn de 11 coolste! We willen er allemaal naartoe, maar waar ligt Lapland eigenlijk?