Iran stond al jaren hoog bovenaan mijn bucketlist. Begin 2018 besloot ik dat een reis naar Iran maar direct mijn goede voornemen moest worden en dus boekte ik samen met een vriendin een ticket. Natuurlijk was het spannend, vooral omdat Trump al had laten weten zich uit de nucleaire deal te trekken. Dat had en heeft veel impact op het land. Maar toch gingen we, te nieuwsgierig naar dit land en de mensen. Want iedereen die ooit in Iran is geweest, sluit deze vriendelijke mensen in hun hart. Meer weten? Ik vertel je graag meer over mijn ervaring en mijn reisroute door Iran.
→ Tip: Vliegtickets naar Iran boek je het beste hier
Reisroute Iran – 3 weken
Mijn reis door Iran duurde drie weken. In die drie weken hebben we veel van het land kunnen zien en kennis kunnen maken met de mensen en de cultuur. Veel reizigers volgen een reisroute door Iran die gaat van Teheran naar Shiraz. Je komt dan langs veel historische plekken. Wij besloten van die route af te wijken, we wilden namelijk ook de bergen in het noorden zien en lieten ons leiden door de Iraniërs die we onderweg ontmoetten.
1. Teheran
We vlogen via Istanbul naar Teheran, de hoofdstad van Iran. Check hier vliegtickets naar Iran. We kwamen ‘s ochtends vroeg aan en belanden direct in de ochtend spits. Gelukkig wist een taxi ons door de drukte te slalommen en konden we nog even een dutje doen in het hostel. Wij verbleven in het Seven Hostel. Toen we wakker werden, stond er een verrassing voor ons klaar. Al in Nederland waren we via via in contact gekomen met een aantal Iraniërs. Toen we wakker werden bleek dat een van deze vrouwen met het vliegtuig vanuit haar woonplaats onderweg was naar Teheran om onze gids te zijn. Daar hadden we helemaal niet op gerekend en het was overweldigend om direct al te merken hoe verschrikkelijk vriendelijk de Iraniërs zijn.
Somaye nam ons mee naar Golestan Palace, naar de bazaar, de Tabiat Bridge, Negarestan Garden en de lekkerste restaurantjes. Ook kwamen we via haar in contact met een tapijtenverkoper. Die nodigde ons uit in een theehuis en samen hebben we veel thee gedronken en gelachen. Achteraf gezien was het een sales truc, maar een tapijt paste niet in de backpack, dus hebben we hem vriendelijk bedankt voor de thee en de gezelligheid.
2. Kaspische kust
Na een paar dagen in Teheran besloten we verder te reizen. Somaye nam ons mee naar de Kaspische kust, omdat Iraniërs hier graag op vakantie gaan. Van de kust hebben we niet heel veel gezien, ook omdat wij niet in bikini mochten, maar het was wel een avontuur op zich. De busreis door de bergen was prachtig en we hebben ons ogen uitgekeken. Ik houd altijd heel erg van busreizen tijdens het backpacken omdat je midden tussen de locals zit en het dagelijkse leven aan je voorbij ziet trekken. Dat was deze busreis niet anders. Wat voor de locals wel anders was, waren twee van die westerse meiden in de bus, die ook nog eens op zoek waren naar een slaapplaats. We wilden graag gebruik maken van Couchsurfing, maar in de bergen viel ons bereik weg en dus konden we niks regelen. Al snel zette de man die achter ons in de bus zat iedereen aan het werk om een slaapplek te vinden. Er werden familieleden gebeld en plannen omgegooid en uiteindelijk besloot de man ons zelf uit te nodigen bij hem thuis. Hij en zijn vrouwen waren ontzettend vriendelijk, kookten uitgebreid Iraans eten en lieten ons de buurt zien. Het is jammer dat geuren niet te vangen zijn, de zoete geur van rozen en citrusvruchten in de lucht zal ik nooit vergeten.
3. Masuleh
Na dit nachtje namen we afscheid van Somaye. Ze miste haar dochter en wij wilden graag ervaren hoe het was om zonder hulp door Iran te reizen. Wij reisden verder naar het bergdorpje Masuleh. Dit dorpje is heel uniek en super mooi. De huizen hier zijn in de berg gebouwd en het dak van het ene huis, is het voetpad van de straat erboven. Daardoor mogen er geen voertuigen in de straatjes komen en kun je hier heerlijk slenteren. Er zijn veel restaurantjes, theehuisjes en kraampjes op straat om wat te gaan eten of drinken. Er zijn ook een aantal kleine hotels, maar wij regelden een slaapplekje via couchsurfing. In het dorpje zijn redelijk veel Iraanse toeristen, maar wij waren de enige niet Iraniërs.
4. Qazvin
In eerste instantie was ons plan om verder naar het noorden te reizen. Dat plan hebben we gewijzigd, omdat we ook graag bij Somaye thuis op visite wilden gaan. Om daar te komen, maakten we een tussenstop in de stad Qazvin. Deze stad is wat conservatiever en dat merkten we wel aan de sfeer op straat. Gelukkig waren er ook veel vriendelijke mensen en bood een jonge zijn hulp als gids aan. Vaak betekent dit tijdens het backpacken dat je er flink voor moet betalen, maar hij wilde er niks voor hebben.
Hij nam ons mee naar de Caravanserai of Sa’d al-Saltaneh, Bist Sotoun en Imamzadeh Shahzadeh Hossein, een heel grote moskee. Ook nam hij ons mee naar de dokter. Ik was al een paar dagen flink verkouden. Een aantal mensen hadden al gezegd dat ik een prikje moest halen, maar voor een gewone verkoudheid is dat bij ons niet heel gewoon. Omdat ik het zo zat was, besloot ik toch in te stemmen. Weer een hele ervaring op zich. De dokter wilde het met name hebben over Johan Cruijff. Uiteindelijk moest ik in een apart kamertje gaan liggen waar ik in beide billen een prikje kreeg. Direct daarna was ik weer topfit!
5. Andimeshk
Somaye woont in Anidmeshk. Niet een stad die heel veel toeristen trekt, maar heel gaaf om mee te maken. We zijn een week bij haar thuis gebleven en hebben er een fantastische tijd gehad. We dronken liters thee, ontmoetten haar familie, hielden heuse beauty avondjes en leerden echt Iraans dansen.
We maakten ook een paar uitstapjes. Zo nam de familie ons mee voor een echte Iraanse picknick op een van de mooiste plekken waar ik ooit ben geweest. Midden tussen de bergen, die me deden denken aan de bergen die ik vanuit het vliegtuig zag na een reis door Sri Lanka. Toen ik die zag, besloot ik dat ik ooit naar Iran moest en nu zaten we daar ineens mét deze lieve mensen. De picknick was ook niet zomaar een. Er werden grote spiesen met vlees en groente klaargemaakt, er werd een vuurtje gestookt om ze te roosteren. Er was brood, er was rijst en verschillende salades. Na het eten werd er gedanst en gezongen. Moe maar verschrikkelijk voldaan, gingen we weer naar huis.
Een paar dagen later zijn we ook gaan kamperen met de familie. Weer werd de auto volgeladen met eten en drinken en met genoeg slaapspullen. We moesten er een heel eind voor rijden, maar het was opnieuw een super mooie route en onderweg zijn we nog gaan kijken bij grotten en een nomaden familie. Ze waren herders en trokken met de dieren door de bergen. De camping was heel anders dan in Nederland. De camping bestond uit een soort terrassen van steen waarop hier en daar wat tentjes stonden. Op de camping was wel een toiletgebouw, maar er was verder geen beheerder. Opnieuw was het een gezellig boel, om het af te maken dronken we verstopt in het tentje ook nog een meegesmokkeld biertje.
6. Isfahan
Na een fantastische week bij Somaye en haar familie, namen we opnieuw afscheid om nog wat meer van het land te zien. De eerste stop was Isfahan, misschien wel de mooiste stad van Iran.
Hier vonden we een slaapplek via couchsurfing en de host ontpopte zich tot een ware gids. Het bekendste en meest centrale punt in Isfahan is Naqsh-e Jahan Square. Alleen al op dit plein kijk je je ogen uit. Rondom het plein is een paleis, een moskee en een bazaar en je kunt je er prima een hele poos vermaken. Net buiten het centrale plein vind je Hasht Behesht Palace dat ook de moeite waard is om te bezoeken. De tuin die erbij hoort is ook erg mooi. Neem ook zeker een kijkje bij de Si-o-Se Brug en de Khajou Brug. Bij die laatste komen ‘s avonds veel mensen samen om te zingen. Dit klinkt prachtig en geeft veel verbroedering. Helemaal omdat het in Iran officieel verboden is om op straat te zingen. Onze gids nam ons ook mee naar de Sofeh Mountain. Wanneer de zon onder is, heb je hier een prachtig uitzicht over de lichten van de stad.
7. Varzaneh
Onze host in Isfahan zet graag een stapje extra voor zijn gasten. Hij organiseert regelmatig uitstapjes om wat meer van de omgeving te zien. Een van die uitstapjes is kamperen in de woestijn. Dat wilden wij ook gaan doen. We laadden de auto weer vol slaapspullen en eten. Helaas waren we nog maar net in de woestijn toen de hemel open barstte. Het onweerde ook flink. We hebben nog een tijdje naar de flitsen staan kijken, maar na een tijdje besloten we toch dat het kamperen hem niet ging worden. Hij nam ons mee naar een vriend van hem, waar we gewoon in een huis konden slapen.
Deze man zorgde weer voor een heleboel nieuwe avonturen. Zo organiseerden hij en zijn zoon een voetbalwedstrijdje aan de rand van de woestijn. Als vrouwen mochten wij de sporthal niet in, dus moesten we naar de woestijn. Door de warmte van overdag waren we ‘s ochtends al om 8 uur aan het voetballen. We hadden ook sandboards mee om van de duinen te surfen. Ook namen ze ons mee naar een aantal kasteelruïnes en een enorme zoutvlakte. Mocht je dat ook willen, dan kun je via instagram contact met hem opnemen. Je vindt zijn account via de post hieronder.
8. Yazd
De twee mannen hebben ons ook naar Yazd gebracht. We zijn er via de woestijnwegen naartoe gereden, waar we zelf ook mochten rijden. Ook in Yazd keken we weer ons ogen uit. Dit voelde echt als een sprookje uit duizend en een nacht. Het centrum van Yazd bestaat alleen maar uit lemen huizen en de wegen zijn smalle steegjes. Er zijn een aantal moskeeën om te bezoeken en veel theehuizen met een dakterras waarbij je een mooi zicht hebt over de daken. Je ziet dan ook de vele hoge windtorens die overal boven de stad uitsteken. Ook is er in Yazd een vuurtempel gewijd aan het Zoroastrische geloof. Deze is zeker het bezoeken waard.
Vanuit Yazd namen we de nachttrein terug naar Teheran. Hier zijn we nog op visite gegaan bij de mensen bij wie we aan de Kaspische Kust hebben geslapen. Daarna was de reis helaas afgelopen.
Goed om te weten voor je reis naar Iran
Iran is niet zomaar een bestemming. Je kunt er prima op de bonnefooi reizen en je laten verrassen door de dingen die je onderweg tegenkomt. Toch zijn er wel wat dingen waar je rekening mee moet houden.
1. Kleding
In Iran is zijn staat en religie niet gescheiden. Daardoor is alcohol bijvoorbeeld verboden. Het heeft ook veel invloed op de kleding die je moet dragen. Voor mannen zijn de regels mild, maar een korte broek dragen is niet toegestaan. Als vrouw moet je altijd een lange broek dragen want je enkels mogen niet bloot zijn. Daarnaast moet je een niet getailleerd tuniek met lange mouwen dragen. Deze moet over je billen vallen. Ook is de hoofddoek verplicht. Veel Iraanse vrouwen dragen steeds strakkere kleding of laten die hoofddoek losjes om hun hoofd vallen. Ondanks dat je als gast de regels natuurlijk respecteert, waren wij die hoofddoek soms flink zat en lieten we deze ook iets los hangen. Toch moet je hier voorzichtig mee zijn. We zijn een keer aangesproken door de zedenpolitie en dat is niet heel relaxed.
2. Ramadan
Wij waren in Iran tijdens de Ramadan. Daar hadden we tijdens het boeken van de tickets nooit aan gedacht en we kwamen er in Iran pas achter. Op zich kun je tijdens de Ramadan prima door het land reizen. Het enige is dat restaurants officieel dicht zouden moeten zijn. Nu zijn er best veel restaurants gewoon open en hebben ze de deur en de gordijnen dicht. Je moet er dan wat langer naar zoeken en dat is best rot als je hangry bent. Even op straat gauw wat eten gaat ook niet heel gemakkelijk. Je kunt wel even snel wat eten in je mond stoppen, maar doe dit zo onopvallend mogelijk. Ook hier kun je op aangesproken worden.
3. Geld
In Iran kun je niet gewoon pinnen met je Nederlandse bankpas. Je moet dus genoeg contant geld meenemen. Het beste kun je dollars meenemen en die daar omwisselen naar Iraans geld. Wij hebben in totaal $1000,- meegenomen en dat was meer dan genoeg met onze manier van reizen. Iran is nu nog goedkoper, dus je zou het er mee kunnen redden.
Zoals je ziet was onze reisroute door Iran voor een deel heel off the beaten track. Als je daar van houdt, kun je dat hier heel goed doen. Zou je liever op een andere manier reizen, dan kun je bijvoorbeeld ook meegaan met een groepsreis door Iran.
4. Visum Iran
Er twee mogelijkheden om je visum voor Iran te regelen: een toeristenvisum bij de ambassade in Nederland of een Visa on Arrival. Beide keren is het visum 30 dagen geldig. Het is bij aankomst in Iran belangrijk dat je paspoort nog 6 maanden geldig is. Ook mag je geen stempels van Israël in je paspoort hebben staan.
Voordat je een visum kunt regelen, is het belangrijk dat je een zorgverzekering verklaring hebt. Je bent in principe met een werelddekking gewoon verzekerd in Iran, maar bij aankomst op het vliegveld willen ze daarvoor bewijs zien. Een duidelijke Engelstalige verklaring is genoeg. Neem hiervoor contact op met je zorgverzekeraar. Zij weten hoe ze je verder kunnen helpen. Je kunt eventueel op het vliegveld zelf ook een tijdelijke Iraanse zorgverzekering regelen. Dit kost ongeveer €15,- en je moet er waarschijnlijk voor aansluiten in een lange rij.
Een Visa on Arrival is prima te regelen op het vliegveld in Teheran. Loop met de stroom mee naar een hokje waar twee mannen binnen zitten en een mannetje buiten staat. Aan hem laat je de zorgverzekering verklaring zien. Wanneer die is goedgekeurd moet je een formuliertje invullen. Daar staan vragen op als je naam, beroep, eerste hotelovernachting etc. Dit formulier lever je in bij de ‘Bank’, niet te verwarren met de bank waar je geld kunt wisselen. Dat kan hier immers niet. Je kunt daar ook je visum betalen. Met het bewijs van betaling loop je terug naar hokje een. Daar lever je ook je paspoort in en begint het lange wachten. Normaal gesproken hoor je na een half uur je naam om worden geroepen en kan je je paspoort met stempels weer ophalen. Maar houd er rekening mee, dat het ook langer kan duren. Ze hebben trouwens geen pasfoto van je nodig, maar het kan altijd handig zijn een mee te nemen.
Wil je dit voorkomen en liever vooraf je visum regelen? Dat kan bij de Iraanse Ambassade. Je hoeft daarvoor niet naar Den Haag, het kan namelijk ook digitaal via de website van de ambassade.
