Hoe is het om te backpacken in Madagascar en er vrijwilligerswerk te doen?

Madagascar is een eiland in Oost-Afrika en als je aan backpacken denkt is dit niet meteen een bestemming die in je hoofd oppopt. Toch is het meer dan bijzonder om hier rond te reizen. Ciska Bleijenberg vertrok voor een aantal weken naar deze bijzondere bestemming, ze reisde niet alleen rond maar deed ook 3 weken vrijwilligerswerk. Hieronder vertelt ze alles over haar reis en ervaringen met Madagascar:

Backpacken in Madagascar & vrijwilligerswerk

Hoe is het om te backpacken in Madagascar en er vrijwilligerswerk te doen?

In mei 2016 ben ik vanuit Zuid Afrika vertrokken naar Madagascar. Via Projects Abroad heb ik vervolgens drie weken vrijwilligerswerk gedaan in Andasibe. Een van de werknemers kwam me dus op het vliegveld in Antananarivo (de locals zeggen allemaal Tana) halen en bracht me met een busje naar Andasibe. Deze rit duurde ongeveer 5 uur terwijl het maar 145km is.

Een weekend naar Tana

Tijdens mijn verblijf daar als vrijwilliger ben ik een weekend naar Tana gegaan, in twee dagen kan je daar makkelijk alles zien. We zijn toen begonnen met het uitzicht bij Rova, dit is een paleis op de top van de hoogste heuvel van Tana. Hier heb je een uitzicht over de hele stad wat zeker de moeite waard is. Daarna zijn we naar marché Pochart gegaan, een leuke markt waar je ontzettend veel souvenirs kan kopen en heel makkelijk kan onderhandelen. Tip; als je iets niet wilt zeg dan ook gewoon nee, als je “misschien” zegt blijven ze je overal volgen. De rest van de tijd hebben wij door de straten gewandeld, wat al best indrukwekkend is. Overal staan kraampjes van mensen die van alles verkopen om rond te kunnen komen. Let op je waardevolle spullen, zakkenrollers zijn hier zeer actief!

Moramanga kun je schrappen

Een ander weekend zijn we met de taxibrousse (busje voor 14 personen waar we met 43 man in of op zaten) naar Moramanga gegaan. Dit is geen aanrader, het is één straat met heel veel kraampjes die allemaal hetzelfde verkopen. Wat ik het indrukwekkendste vond waren de vleeskraampjes. Het vlees hing in de zon met wel 100 vliegen er omheen, bah! Dit laatste is trouwens niet alleen in Moramanga maar in alle niet-toeristische stadjes van Madagascar.

Het Nationaal park Andasibe Mantadia

Andasibe heb ik redelijk goed leren kennen, ik heb een aantal dagen gewerkt in het VOI national park, hier kun je allerlei verschillende lemurs, gekko’s, vogels, kikkers en kameleons spotten. Een geweldig park met hele leuke frans of engelstalige gidsen. Je kunt hier tours boeken, ik adviseer een tour van minimaal 3u, dan heb je de meeste kans om alles te zien en ook de night tour is een echte aanrader. De gidsen verwachten fooi aan het einde van de tour, daar leven ze van dus hou daar rekening mee. Het is een regenwoud dus het regent daar 300 dagen per jaar, nog iets om rekening mee te houden. Wat ik onthouden heb van dit park was de leaf tailed gekko, een geweldig dier die zich zo goed kan camoufleren dat je hem bijna niet kan zien. Gelukkig zijn de gidsen zo goed dat zij ze wel spotten!

Backpacken in Madagascar met privé chauffeur?!

Daarna ben ik begonnen aan mijn rondreis. Het was me al snel duidelijk dat “echt backpacken” met bus en hostels niet mogelijk zou zijn in dit deel van Madagascar. Anders moet je namelijk met taxibrousses reizen. Dit betekent iedere dag meerdere uren in een veel te klein busje zitten met nog 40 andere locals en kippen op het dak, dat zag ik niet echt zitten. Mijn oplossing? Een privé chauffeur inhuren met een 4 wheel drive die een mooie route voor me uitgestippeld had. Van tevoren had hij mij gevraagd wat ik graag zou willen doen en aan de hand daarvan heeft hij een mooi programma voor me gemaakt;

Dag 1: Antananarivo -> Antsirabe (5u durende rit, 169km). Hier heb ik een rondleiding gehad in een borduur winkel waar ze alles nog met de hand deden. Een persoon tekent de patronen op de stof, de andere stikt met naald en draad. Daarna kreeg ik nog een demonstratie van hoe objecten uit zéboehoorns gemaakt werden. Ook deze stad is één grote markt waar van alles en nog wat verkocht werd.

Dag 2: Antsirabe -> lac tritiva & lac Andraikiba Vlakbij Antsirabe liggen deze twee meren waar ik, samen met mijn gids, omheen ben gelopen (5,5km). Het was een mooi gebied, de meren zijn omringd door heuvels en rijstvelden, ook waren er veel vrouwen die hun was deden in deze meren. Mijn gids vertelde over de boeiende historie van deze mooie plek. Het tweede meer is heilig, veel mensen doden er dieren als kippen, varkens of zeboes in omdat het geluk zou brengen. Het gerucht is ook dat een verliefd koppel er ooit zelfmoord heeft gepleegd omdat hun families hun liefde niet aanvaarden (de ene familie was rijk, de ander niet). Niet getrouwde koppels kunnen hier dus beter niet omheen lopen, anders gaan ze uit elkaar, zo luidt het gerucht.

Dag 3: Antsirabe -> Miandrivazo (6u30 durende rit, 219km). Het eerste wat me opviel? Wauw wat is het hier warm!!! Na een heleboel regen, vocht en koude kleren beleefde ik hier een klimaatshock. Na een lekkere maaltijd met zich op zonsondergang in hotel “la pirogue”, was ik heel blij met de ventilator op mijn kamer.

Dag 4, 5 en 6: Boottocht over de Tsiribihina rivier Miandrivazo is mijn opstapplek voor een 3 dagen durende boottocht op de Tsiribihina rivier. Deze tocht doe ik samen met een koppel van rond de 50 jaar die op Mayotte wonen, een Frans eiland niet ver van Madagascar vandaan. Onze boot is een uitgezaagde boomstam die vooruit word gebracht door twee roeiers/koks/gidsen/tentenopzetters. We nemen 3 levende kippen mee, wat rijst, groenten en wij mogen allemaal een tonnetje vol maken met onze benodigde spullen. Het voelt heel gek om in die boot te zitten en twee locals voor je te laten roeien, maar zij zijn er blij mee, ze hebben werk in tegenstelling tot veel van hun landgenoten. Het waren geweldige gidsen die op die boot een lekkerdere maaltijd kunnen bereiden dan ik in mijn mooie keuken in Nederland. De kippen slachten ze, gelukkig, ver van de tenten zodat ik niks kon horen of zien. De lunch nuttigen we op de boot in verband met zeboe moordenaars, dit is het grootste gevaar in Madagascar maar daarover hieronder meer.

Het is ontzettend warm op de boot, rond de 32 graden en volop in de zon. Tip; breng een sjaal, pet of paraplu mee om de zon mee te weren. De natuur is waanzinnig mooi, er heerst een rust die ik nergens anders heb meegemaakt. Geen telefoon (want geen bereik), weinig mensen om je heen, geen stadsgeluiden, alleen maar stilte en natuur, ik vond het heerlijk. Tuurlijk waren er ook momenten waarop we zongen, kletsten en vragen stelden aan de gidsen, ik heb ook een paar keer geroeid maar het grote deel van de tijd was het alleen maar uitrusten en genieten.

We slapen in een tent aan de rand van de rivier, de tweede nacht zelfs bij een ontzettend mooie waterval waar ik om 6u gedoucht heb de volgende ochtend. Bij de slaapplekken zijn ook andere backpackers die deze tocht doen maar dan met andere gidsen. Het is een gezellige boel met een kampvuur, muziek en veel geklets. De gidsen slapen trouwens zonder deken of slaapzak buiten, ze hebben geen tent. De derde dag van de tocht komen we rond het middaguur aan en komt mijn gids Faly me weer halen om me naar Belo-sur-Tsiribihina te brengen, dit was een lange rit over hele kleine bobbelzandwegen, niet heel aangenaam.

Dag 7: Belo-sur-Tsiribihina -> Bekopaka (4u reizen). Dit was mijn rust dag, mijn gids had een geweldig verblijf voor me geregeld waar ik aan mijn blog heb kunnen werken en weer even kon wennen aan de (half)bewoonde wereld.

Dag 8: Parc National des Tsingy de Bemaraha Deze Tsingy staan op de UNESCO werelderfgoedlijst. Mijn gids had geregeld dat ik hier een tour kreeg van ongeveer 3u waar ik de Tsingy echt kon beleven; lopen over wiebelbruggen, kruipen door grotten, klimmen en klauteren in het bos, wauw-uitzicht-momenten over dit mooie gesteente, kortom een geweldige belevenis die ik iedereen aanraad.

Dag 9: Bekopaka -> Morondava (9u durende rit waaronder een stukje met de veerpont). Dit was een lange rit over zeer slechte wegen en waar ik mijn hart vast heb gehouden bij de veerpont. De auto moest over 2 hele kleine plankjes om op de veerboot te komen en daarna ook nog heel moeilijk inparkeren. Ik was blij dat ik lopend over die planken mocht. Er moesten ongeveer 10 auto’s op dus het duurde ongeveer een uur voordat de auto’s van de vorige rit eraf waren en weer een uur voordat de nieuwe auto’s er weer op stonden. Na 2u wachten in de brandende zon en hitte konden we dus een uurtje chillen op de veerpont. Waar we weer een prachtig uitzicht hadden. Daarna reden we verder naar de beruchte Baobab bomen.

Als eerste zijn we gestopt bij de heilige Baobab waar de lokale bevolking komt om de mening te vragen van hun voorouders. De volgende halte was bij de verliefde Baobabs, dat zijn twee in elkaar gewikkelde bomen; een plek waar veel verliefde koppels een foto komen nemen. Maar het allermooiste was toch wel “l’allée des Baobabs”, het pad van de Baobabs. Aan allebei de kanten van de weg stonden deze hele grote bomen waarvan gezegd word dat God moe was toen hij ze creëerde en ze daarom ondersteboven liet staan met de wortels in de lucht. Op de plaatjes in de boeken zie je natuurlijk niemand op de foto’s, alleen het prachtige uitzicht. In het echt is dit wel anders, lokale bevolking loopt met je mee, laat je kameleons zien die ze op een stok meenemen, tientallen toeristen komen allemaal tegelijk voor zonsondergang aanrijden, busjes komen voorbij… Dit alles neemt gelukkig niet het bijzondere gevoel weg dat je krijgt als je op een grasveld zit te kijken naar een waanzinnige zonsondergang door de bomen heen. Dat was echt een wauw moment!!!

Dag 10 & 11: Morondava -> Antananarivo (2 dagen durende rit, 645km) met tussenstop in Antsirabe. Deze twee dagen heb ik in de auto doorgebracht om op tijd terug te zijn voor mijn vliegtuig. De uitzichten waren prachtig dus heb ik toch nog wel genoten van deze laatste dagen in Madagascar.

Ik heb een geweldige, eye-opening reis gehad in Madagascar. Als ik het opnieuw zou mogen doen zou ik er langer voor uittrekken om meer naar het zuiden te kunnen gaan om nog meer dieren te kunnen spotten. Dit heb ik tijdens mijn rondreis niet gedaan omdat ik dit tijdens mijn verblijf in Andasibe al had gedaan. Ben je op zoek naar mooie stranden, turquoise water en makkelijk begaande wegen? Dan moet je naar het noorden van Madagascar.

Waar slaap je in Madagascar?

Er zijn geen hostels in Madagascar, hier slaap je spot goedkoop in mooie hotels of bungalowparken. Ik heb op veel leuke en mooie plekken geslapen maar het hotel die me bijgebleven is, is het Green Park Hotel in Antsirabe. Hier heb je je eigen bungalow omringd door goed onderhouden graspaadjes en vijvers. Het restaurant is ook erg lekker en kan je genieten van een pizza (waar ik wel aan toe was na al die rijst). Voor de gezelligheid is er ook een kat die lekker bij de schoorsteen ligt te spinnen.

Wat is de meest bijzondere plek die je hebt bezocht in Madagascar?

Het meeste bijzondere dorp, voor mij, was Andasibe, dit komt zeer waarschijnlijk doordat ik hier meerdere weken heb gezeten en hier ook de bevolking en hun cultuur echt heb leren kennen. Ik hou ook erg van natuur en dieren, die zijn hier heel aanwezig dankzij de nationale parken.

Ontmoet je gemakkelijk andere backpackers in Madagascar

Madagascar is (nog) niet echt een backpack land, er zijn geen bussen of treinen waardoor het reizen duur en moeilijk is. Je moet echt een privé chauffeur/gids inhuren die een route voor je uitstippelt. Het is dus niet altijd makkelijk om met andere backpackers in contact te komen, al is er ’s avonds wel veel animo in hotels waar je mensen kan ontmoeten.

Is backpacken in Madagascar veilig?

Madagascar is een veilig land, als je maar op een verantwoordelijke manier reist. Ga dus niet in je eentje over straat als het donker is en ga ook niet naar plekken toe die niemand aanraad. De lokale bevolking is erg sympathiek en niet opdringerig als je duidelijk laat merken dat je iets wel of niet wilt. Als je twijfel laat zien zullen ze je proberen over te halen en laten ze je niet meer los.

Omdat je niet overal kan pinnen, weten de mensen dat je grote bedragen pint. Pas dus op als je geld op gaat nemen, doe dit niet ergens waar geen politie bij staat. Anders is de kans groot dat ze het gepinde geld van je afpakken.

Zeboes zijn het belangrijkste eigendom van de bewoners. Hoe meer zeboes je hebt, hoe rijker je bent. Er zijn dus zeboe dieven/moordenaars/stropers die op die zeboes jagen, mocht er iemand in hun weg staan dan elimineren ze die ook. Luister dus goed naar de adviezen van de gidsen en de bevolking.

Hoeveel kost het om in Madagascar te backpacken?

Voor de rondreis heb ik 3.250.000 ariary betaald (jaja zonder grappen, ik was daar miljonair!), dit komt neer op 850 euro. Dit is inclusief brandstof, vervoer, gids, uitstapjes, verblijf en eten/drinken voor 10 dagen. Je kan het goedkoper maken door met andere mensen samen een auto/chauffeur te huren en door goedkopere hotels te boeken. Ik heb ook vaak goedkopere eet optie genomen. Wij aten bijvoorbeeld niet altijd in hotels maar ook in kleine dorpjes langs de weg die alleen lokaal eten (lees rijst, kip en bonen) maakten.  Let op, fooi geven is hier een must. Ze verdienen niet veel salaris en leven dus van hun fooi. Hou hier rekening mee!

Wat is handig om mee te nemen naar Madagascar?

Neem voordat je naar Madagascar vliegt al wat Ariary of Amerikaanse dollars op. Je moet namelijk je visa ter plekke betalen, dit kan alleen contant. Ik had dit niet gedaan en moest mijn paspoort even inleveren totdat ik geld had gepind (kon niet op het vliegveld want de pinautomaat was leeg dus mijn gids van Projects Abroad moest me meenemen naar een pinautomaat in de stad, niet heel handig).

Wat is verder handig om in te pakken:

• Zonnebrand!
• Lonely planet
• Frans woordenboek, de eerste taal is Malagasy, de tweede taal is Frans en de derde taal Engels. Zeker niet iedereen kan Engels, ook niet alle gidsen dus let goed op bij het boeken!
• Pet voor de zon
• Fototoestel die snel foto’s maakt, die aapjes springen hier snel weg!

Waren er nog dingen waar je echt naar uitkeek of tegenop zag?

Ik keek er erg naar uit om dit land met bijzondere natuur en dieren te ontdekken. Dit is deels gelukt, ik heb veel dieren gezien die je alleen in Madagascar kan zien maar niet allemaal, daar had ik meer tijd voor moeten hebben. Het landschap was fantastisch; ruig en afwisselend.

Ik zag een beetje op tegen de manier van reizen, ik hou heel erg van backpacken met openbaar vervoer maar dat is daar echt te moeilijk vanwege de slechte wegen. Een privé chauffeur/gids is een betere optie wat achteraf gezien, ook heel fijn is geweest. Hij kent alle ins en outs van het land en de dorpen, hij heeft overal connecties en weet precies wat je wil zien. Hij kan ook erg goed inschatten wat voor soort reis je wil maken en past zich daar goed op aan.

Zijn tips die je anderen wilt meegeven voor als zij naar Madagascar gaan?

De armoede is wel iets wat in mijn geheugen is gebleven, mensen hebben geen douche, geen wc, geen kleren/schoenen en geen eten. En toch heb ik gelukkige mensen gezien. Wat me ook verbaasde, er zijn geen vrachtwagens of tractors dus al het land wordt nog met de zeboes en de hand bewerkt. Er zijn ook geen slachterijen, je ziet soms dus mensen lopen met een half varken op hun schouder. Er zijn ook maar heel weinig supermarkten (en die zijn dan alleen voor rijke mensen), alles wordt dus op straat verkocht; de Nederlandse hygiëne commissie zou hier een aanval van krijgen.

Heb je nog nieuwe reizen op de planning staan en kunnen we je ergens volgen?

Mijn volgende grote reis staat alweer op de planning. Ik wil dan heel graag 3 weken naar Nepal en Tibet!  Al mijn reizen (behalve IJsland) kun je terugvinden op mijn blog: www.ciskableijenberg.waarbenjij.nu.

→ Bekijk hier al onze Madagascar artikelen